فروشگاه لباس زنانه , معرفی و فروش انواع لباس زنانه از جمله مجلسی , اسپرت, لباس شب

۸ مطلب با موضوع «انواع مد و پوشش لباس زنانه و مردانه» ثبت شده است

پوشش ایرانی

پوشش ایرانی

لباس های محلی ایران

پوشش ایرانی از ابتدای تاریخ باستانی این کشور تا کنون دست خوش تحولات جدی نشده و مفهوم پوشش از زمان باستان به این سو در فرهنگ ایرانی حفظ شده است.
پوشش زن و مرد ایرانی ازجمله مسایلی است که از دوران باستان در ایران دارای اهمیت بوده و در شرع مقدس اسلام نیز برآن تأکید بسیار شده است. پوشش ایرانی از ابتدای تاریخ باستانی این کشور تا کنون دست خوش تحولات جدی نشده و مفهوم پوشش از زمان باستان به این سو در

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
شیما مقدم

مد و مدگرایی

مد و مدگرایی

مد و مدگرایی پدیده‌ای است که کمابیش در میان همه اقشار جامعه وجود دارد، اما دراین میان، جوانان و نوجوانان بیش از دیگران به مد اهمیت می‌دهند و مدگرا هستند. امروزه جوانان با گسترش وسایل ارتباط جمعی و فناوری‌های جدید رایانه‌ای، ارتباطات گسترده‌ای با جوامع و فرهنگ‌های گوناگون یافته‌اند و موقعیت آنها در شناخت و فهم ارزش‌ها، باورها و انتخاب هنجارهای مطلوب، پیچیده تر و مشکل تر شده است و چه بسا زمینه‌های موجود، باعث شده تا جوانان و نوجوانان به رفتارها و هنجارهای متضاد با ارزش های جامعه‏ خویش رو آورند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
شیما مقدم

لباس اقوام ایرانی و فرهنگ پوشاک محلی

لباس اقوام ایرانی و فرهنگ پوشاک محلی

بارها شده وقتی به منطقه ای سفر می کنیم در غرفه های مربوط به جاذبه های گردشگری آن منطقه لباس هایی می بینیم که می توان با آن عکسی به یادگار انداخت. همین حالا هم بسیاری هستند که در آلبوم عکس هایشان تن پوش رنگارنگی از مقصد خود به تن دارند تا یادگاری باشد از خاطرات خوش سفر و البته فرهنگی که حالا سنجاق به آلبوم عکس ها شده است.
لباس اقوام ایرانی به تنهایی می تواند جاذبه ای برای گردشگری باشد. لباس هایی که هر کدام حکایت خود را دارند و برخی شان هم آرام آرام فراموش می شوند و جایشان را به زمختی جین می دهند. این روزها که حرف از گردشگری خلاق در میان است خوب است یکی از مهم ترین اهرم های رسیدن به آن هم احیا شود. در این گونه، گردشگران در قامت شهروند به کشورها می روند و قصدشان زندگی با مردمان آن منطقه برای آشنایی با فرهنگ و رسومشان است. این گونه در حالی بسیار مورد توجه قرار گرفته است که ایران از جاذبه های اینچنینی روز به روز دورتر می شود. اگر شما در بازار های قزوین و کاشان و شیراز قدم بزنید اثری از لباس های رنگین این منطقه در پوشش مردم نمی بینید و این هشداری برای آینده گردشگری ایران است.

ترکمن؛ لباسی به رنگ یاقوت

ترکمن های مانه و سملقان هم جزئی از خراسان شمالی اند، اما آنها شاید از معدود قوم های ایرانی هستند که هنوز با همان شکل و شمایل سابق لباس می پوشند. پوشش بانوان و مردان ترکمن خراسان شمالی با استفاده از ابریشم و پشم گوسفندان تهیه می شود و بیشتر شامل چاوک، کولته، چلپی و یلک است.
چاوک، لباسی شبیه مانتوهای امروزی است که پارچه آن از ابریشم قرمز رنگ و آستر زیر پارچه نیز در حاشیه ها و سرآستین ها سوزن دوزی دارد. چلپی، زیباترین لباس سوزن دوزی ترکمن و از جنس ابریشم است که با داشتن تنوع و ظرافت خاصی در مراسم ازدواج به عروس می پوشانند. یلک هم تنها لباسی است که با زیورآلات و سکه تزئین می شود و بر سر می اندازند و جنس آن نیز از ابریشم است.
«دون» نام لباس محلی مردان ترکمن است که جنس آن ابریشم قرمز تیره و با راه راه مشکی بوده و نوع سوزن دوزی آن، قیطان دوزی است که با عرض دو سانت و به رنگ مشکی و قرمز در کناره ها و سرآستین لباس دوخته می شود.

خراسان شمالی؛ در جستجوی البسه قدیم
لباس های محلی مردم خراسان شمالی با داشتن تنوع چشمگیر رنگ و طرح، علاوه بر این که پوشش اسلامی و کاملی برای زنان و مردان است، چون بیشتر برگرفته از زیبایی های طبیعت و رنگ های شاد فصل بهار هستند، سبب آرامش روحی و روانی استفاده کنندگان هم می شود. البسه زنان و دختران کرمانج این استان غالبا شامل پنج قسمت یاشار یا اغلب (چارقد)، کراس (بلوز)، شیلوار (دامن)، جلیقه و شلیته است.
مردان کرمانج لباسشان شامل عرق چین که لاو، لچگ و... است که همانند پوشاک بانوان دارای رنگ های شاد و برگرفته از طبیعت است. هرچند بسختی می توان در شهرهای این استان چنین پوششی را دید، اما هستند خانوارهایی که هنوز لباس برایشان اهمیت سابق را دارد، بنابراین اگر گذارتان به این منطقه از ایران افتاد کار سختی برای یافتن چنین لباس هایی در این منطقه نخواهید داشت.

همدان؛ «سرکی» به سر «آجیده» به پا
لباس اهالی همدان از سرپوش گرفته تا کفش میان مردان و زنان چندان تفاوتی ندارد. بافت پارچه و کفش ها بخصوص گیوه پیش از ورود اجناس خارجی یا کارخانه ای آن در روستاها و آبادی های این استان متداول است. ناگفته نماند گیوه های ملایر که به آن «آجیده» می گویند شهرت بسیاری در این منطقه دارد. پوشاک زنان این منطقه هم شامل چارقد، تن پوش و پاپوش است. در مناطق کردنشین این استان مثل تویسرکان و اسدآباد چارقد را «سرکی» می گویند و از جنس متقال، نجمه، اطلسی و ابریشم تهیه می کنند. از روبند امروزه کمتر استفاده می شود، اما در گذشته بسیار متداول بوده است. تن پوش دیگر زنان این منطقه تومبال یا «پاتول» است که زنان آن را زیر دامن های چین دار کوتاهی که به آن «شوال قری» یا «قرقره تومبان» گفته می شود، می پوشند.

کردستان؛ لباسی همرنگ با طبیعت
کردها طی قرن های متمادی با لباس محلی خود پیوند عاطفی، عقیدتی و سنتی شدیدی برقرار کرده اند و علاقه زیادی به حفظ و نگهداری لباس سنتی خود که نشانگر هویت فرهنگی آنهاست، دارند. لباس و پوشاک کردها از تنوع و غنای فوق العاده ای هم برخوردار است.
یکی از ویژگی های لباس کردی این است که هرگز یکرنگ و تیره نیست، بلکه همیشه با ترکیب رنگ های مختلف، چشم ها را به خود جلب می کند و انسان را به این باور می رساند که تمام عناصر طبیعت و محیط پیرامون ازجمله مرغزارهای سرسبز، گل های رنگارنگ، سپیدی برف ها، آسمان صاف و آبی، سیلاب های خروشان در این تنوع رنگ تأثیر مهمی داشته اند.
هرچند پوشاک نواحی مختلف کردستان مانند اورامان ، سقز، بانه ، گروس ، سنندج ، مریوان و... متفاوت است ، اما از نظر پوشش کامل بدن ، همه با هم یکسان است .

فارس؛ لباسی که می تواند برند باشد
لباس های محلی استان فارس از زیباترین جاذبه های فرهنگی سراسر ایران است. یک نمونه از لباس های محلی و سنتی مردم استان فارس لباس عشایر است. لباسی که شاید برای گردشگری ایران همچون یک برند معروف ظرفیت تبلیغ داشته باشد. هنوز هم میان عکس ها و تصاویر سیاحان خارجی در ایران می توان لباس های عشایر را یافت و همین موضوع نشان می دهد لباس ها چقدر می توانند در وجهه و بازتاب فرهنگ ایران موثر باشند. پوشاک زنان عشایر شامل کلاهک، آرخالق، تنبان، پاپوش، روسری، پیراهن، دامن(قر) است که بیشتر در رنگ های بسیار شاد و متنوع و الهام گرفته از طبیعت تهیه می شود. پوشاک مردان عشایر نیز شامل کلاه، پیراهن، آرخالق، شال کمر، چقه و کپنک است. لباس عروس ها در جنوب فارس توسط زنان هنرمند شهر اوز تهیه می شود؛ کاری که به نام خوس بافی می خوانند و رونق خوبی دارد.

کهگیلویه و بویراحمد؛ جلوه گری رنگ در زاگرس
لباس محلی زنان کهگیلویه و بویراحمد، جلوه گری رنگ ها بر دامنه زاگرس است. پوششی سرشار از رنگ ها و پارچه های زیبا که شمایل شگفتی به زنان این استان بخشیده است. جالب این که پایبندی به استفاده از لباس محلی حتی میان زنان شهرنشین این استان علاوه بر زنان روستایی و عشایری دیده می شود و با قدم زدن در خیابان های شهرهای این استان مانند یاسوج، سی سخت، گچساران و... این موضوع بخوبی مشاهده می شود. در پایین لباس های زنان بویراحمدی شیار های بسیار زیبا و قیمتی دوخته می شود که این در زمان هخامنشیان نیز رایج بوده است. لباس زنان از گران ترین پارچه ها تهیه و به صورت بسیار زیبا طراحی شده است.

گیلان؛ آوازه جهانی برای لباس گیلانی
لباس محلی گیلان از زیباترین لباس های ایرانی است. آنقدر که آوازه اش جهانی شده و به بازی های المپیک هم رسیده است. در این میان لباس زنان گیلک خوش رنگ و نگار است و دل هر گردشگری را می برد. لباس زنان روستایی گیلان با طرح های شاد و پرنقش و نگار قاسم آبادی، دیلمانی، تالشی و دامن های بلند چین دار قدمتی ۴۰۰۰ ساله دارد. روسری و سربند (لچک) پیراهن یا جمه، جلیقه کت، الجاقبا، دامن، شلیته، شلوار و چادر کمر از بخش های اصلی لباس محلی زنان گیلان است. «الجاقبا» پوشش دوخته شده ای از مخمل یا پارچه چادر شب است که پوشش زنان در کوهستان های شرقی و قاسم آباد بوده است.
چادر کمر، پوششی است که بانوان گیلانی آن را به کمر می بندند. بانوان ساکن جلگه به آن «کمردبد» می گویند همچنین در گویش محلی به چادرشب «چارشو» گفته می شود و رنگ اصلی زمینه آن معمولا قرمز است.

لباس اقوام به تن سیاستمدارن
لباس ها جزوی مهم از فرهنگ مردمند، همین نکته هاست که بسیاری از سیاستمداران برای نشان دادن حسن نیت خود به مردمان مقصد سفرشان، لباس آنها را به تن می کنند. محمود احمدی ن ژاد در این میان رکورد دار بود. او در سفرهای استانی اش به مناطق مختلف ایران لباس اقوام ایرانی را به تن می کرد و حتی این کار را در حد یک کار تشریفاتی محسوب نمی کرد و گاه با همان لباس به ایراد سخنرانی می پرداخت. رئیس جمهور سابق کشورمان در سفرهای خارجی اش هم به این گونه عمل می کرد و البته از نظر فرهنگی باعث نزدیکی دو کشور می شد. شاید او را در لباس مردمان تاجیکستان و البته لباس اقوام آفریقایی را به یاد بیاورید. البته سایر سیاستمداران نیز از این قاعده کم و بیش مستثنا نیستند از جمله غلامعلی حداد عادل در سفری که به ترکمن صحرا داشت، لباس اقوام آن خطه را به تن کرد.

سمنان؛ ساده مثل زندگی
این که نوع لباس هر قوم را جغرافیای محل زندگی و نیازهای آن قوم تعیین می کند دلیلی است بر سادگی و زیبایی لباس اهالی سمنان، هر چند در این منطقه دیگر نمی توان براحتی لباس های اصیل را دید، اما شاید بتوان رد چنین گنجینه هایی را در روستاهای سمنان پیدا کرد. لباس هایی که برای مردان شامل کت چُقا، شلوار کمری و گیوه است و برای زنان شامل چارقد، پیراهن کمر چین دار، شلیته، تنبان، جلیقه، اُرسی، چادر محلی و پاپوش زنانه که بسته به فصل گرم یا سرد متفاوت است .

قزوین؛ پاپوش زنان کلاه مردان
در پوشش مردمان قزوین، کلاه نقشی اساسی دارد. این را می توان هنوز به چشم دید. کلاه یکی از موارد تمایز طبقاتی مردان قزوینی است. استفاده از کلاه در گذشته هم بین مردان بسیار مرسوم بوده و هر شخص به فراخور شغل و شرایط اقتصادی از کلاهی ویژه استفاده می کرده است. پیراهن های این منطقه معمولا به رنگ سفید و ساده تهیه می شود. پس از آن پیراهن هایی با یقه های بلند به نام یقه قزاقی مرسوم شد و بعد از آن هم یقه ملایی جای آن را گرفت. زنان قزوینی، اما زیر پیراهن خود شلیته به تن می کنند، به طوری که یک وجب یا حتی کمتر از دامن بیرون بیاید. پاپوش زنان هم حکایت کلاه مردان است. کفش ها میان زنان به فراخور وضع مالی خانواده تعیین می شود. تهیدستان گیوه های ظریف به پا دارند و زنان اعیان هم از کفش های چرمی با مدل های مرسوم استفاده می کنند.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
شیما مقدم

لباس های مخصوص تابستان برای خانم ها

لباس های مخصوص تابستان برای خانم ها

شلوار مشکی زنانه، مخصوصا جین مشکی هیچ گاه از مد نمی ‌افتد

 

تی شرت زنانه

اگر به فکر پوشیدن یک لباس مناسب در زیر مانتو هستید پیشنهاد ما به شما پوشیدن یک تی شرت زنانه سفید است. این مدل لباس در زیر مانتو هم براى جذب عرق مناسب است و هم کمک می ‌کند که پوششی کامل داشته باشید.

 

لباس شب مشکی

اگر اهل پوشیدن لباس مجلسی کوتاه نیستید، به شما پیشنهاد می کنیم از انواع میدی (Midi Skirt) و یا ماکسی استفاده کنید، رنگ مشکی علاوه بر اینکه می تواند عیب بدن شما را بپوشاند، رنگی رسمی و بسیار شیک است.

 

شلوار جین زنانه

شلوار مشکی زنانه هیچ گاه از مد نمی ‌افتد، مخصوصا جین مشکی! اگر برای رفتن به محل کار به دنبال یک شلوار مناسب هستید، پیشنهاد ما به شما رنگ ‌های تیره مانند مشکی و سرمه ای است.

 

کفش پاشنه بلند

داشتن یک جفت کفش پاشنه بلند از ضروری ‌ترین مواردی است که باید برای تابستان امسال بخرید، این کفش زنانه را هم می ‌توانید در مهمانی و هم در محل کار و … بپوشید، البته اگر پاشنه آن خیلی بلند نباشد.

 

پیراهن شومیز

این لباس چه ساده باشد و چه طرح دار می ‌توانید آن را با شلوار جین زنانه و یا دامن مدادی بپوشید و در استفاده از آن هیچ محدودیتی ندارید.

 

می ‌توانید دامنی را انتخاب کنید که تا روى زانوى شما را بپوشاند

 

دامن

پوشیدن دامن زنانه می ‌تواند ظاهر شما را به طور کل تغییر دهد. نه فکر خرید دامن کوتاه باشید و نه خرید دامن ماکسی، می ‌توانید دامنی را انتخاب کنید که تا روى زانوى شما را بپوشاند.

 

کفش تخت زنانه

اگر اهل پوشیدن کفش پاشنه بلند نیستید و از طرفی هم نمی ‌خواهید مانند دختر خانم ‌های جوان کتانی سفید بپوشید، کفش تخت زنانه بهترین انتخاب برای محل کار، دانشگاه و استفاده روزمره شما خواهد بود.

 

بلوز زنانه

اگر برای فرار از گرمای تابستان به فکر یک لباس خنک در منزل و یا دورهمی دوستانه هستید، یک بلوز زنانه ساده می ‌تواند بهترین انتخاب برای شما باشد.

 

کت زنانه

پوشیدن یک کت مناسب علاوه بر اینکه به خوبی عیب بدن شما را می ‌پوشاند باعث می ‌شود جا افتاده تر و رسمی تر دیده شوید. بهترین رنگ برای شما اگر لاغر هستید رنگ ‌های روشن و شاد و در غیر این صورت رنگ سرمه ای و مشکی است.

 

شلوار پارچه ای زنانه

این لباس هیچ گاه از مد نمی ‌افتد و شاید مهم ترین تغییری که در آن بیافتد، تغییر دوخت آن باشد و همیشه به عنوان یک لباس کاربردی در کمد لباس خانم ‌ها شناخته می ‌شود.

 

لباس خواب

شاید باور نکنید ولی علت بسیاری از بی خوابی ‌ها و کم خوابی ‌ها نپوشیدن لباس خواب مناسب باشد. انتخاب یک لباس نخی و خنک برای تابستان یکی از مهم ترین مواردی است که باید برای خرید آن اقدام کنید.

 

لباس زیر مناسب

لباس زیر باتوجه به اینکه بیشترین تماس را با سطح پوست دارد، می تواند مشکلاتی را در تابستان مانند عرق سوز شدن برای شما به وجود آورد، بنابراین خرید لباس با کیفیت و تهیه شده از الیاف طبیعی مهم ترین فاکتور شما در خرید لباس زیر خواهد بود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
شیما مقدم

نکاتی در مورد لباس پوشیدن

نکاتی در مورد لباس پوشیدن

۷ نکته که در مورد لباس پوشیدن باید رعایت کنید .
لباس پوشیدن و دنیای مد هم برای خودش قوانینی دارد. برای مثال شما باید لباسی بپوشید که ایرادهای اندام تان را بگیرد و به زیبایی تان بیفزاید. در این مقاله ما ۷ موردی که باید در مورد نحوه لباس پوشیدن انجام دهید و همچنین آنهایی را که نباید در موردشان فکر هم بکنید برای تان توضیح می دهیم:

بایدها:
۱- قانون طلایی من پیدا کردن لباس هایی است که خوبی اندام شما را در بربگیرد.می توانید از یک خیاط کمک بگیرید. مخصوصا مردان توجه داشته باشند که به هیچ وجه لباس گشاد به تن نکنند و زنان نیز از لباس های خیلی تنگ و سایز کوچک استفاده نکنند.
۲- قبل از اینکه خرید فصل را آغاز کنید قرار را بر این بگذارید که همه چیز را دقیقا سایز اندام تان بخرید.
۳- رنگ هایی را انتخاب کنید که به رنگ موی شما بیاید ، یا به رنگ پوست تان یا حتی به رنگ چشمان تان؛ از آنها به عنوان رنگ اصلی انتخاب کنید و سپس بقیه لباس ها را با آن ست کنید.
۴- انتخاب های خود را به حداکثر سه رنگ محدود کنید. مخصوصا ترکیب سفید و مشکی بسیار شیک و زیباست.
۵- روش های قدیمی ست کردن لباس را کنار بگذارید. قوانین مد سال به سال تغییر می کنند.
۶- مجلات مد را به دقت تماشا کنید و از یکی از آنها الهام بگیرید. با استفاده از مجلات ، سایت های مد و شبکه های مد براحتی می توانید سلیقه خود را مطابق روز کنید.
۷- یک آینه قدی در فروشگاه پیدا کنید و ببینید کدام لباس به شما می آید. لباس را از جلو و پشت وارسی کنید. اغلب مردم فراموش میکنند که وقتی در مقابل آینه ایستاده اند پشت و جلوی لباس شان را وارسی کنند.

نباید ها:
۱- حتما مطابق مد نباید لباس بپوشید. به یاد داشته باشید آن لباسی را انتخاب کنید که به شما می آید حتی اگر مد نباشد.آن لباسی که به تن مدل لباس زیباست لازم نیست برای همه زیبا باشد هرکس باید مطابق سلیقه و ظاهر خود لباس انتخاب کند.
۲- ترسی از انتخاب رنگ های قدیمی نداشته باشید . می توانید این قانون مد را نادیده بگیرید. هر رنگی به شما می آید را می توانید انتخاب کنید.
۳- سرتا پا مشکی نپوشید. این مدی است که دیگر بسیار بی روح و افسرده کننده است. رنگ مشکی را از صورت تان دور کنید . مشکی صورت شما را گرفته و ناراحت نشان خواهد داد.
۴- در موقع انتخاب لباس همواره به این فکر نکنید که جنس مخالف در مورد شما چه فکری خواهد کرد. مهم این است که لباس به شما بیاید و خودتان آن را دوست داشته باشید.
۵- لباس های خیلی تنگ نپوشید. مخصوصا شلوارهای خیلی تنگ.شما باید کاملا خودتان را بپوشانید نه اینکه لباس هایی بپوشید که تمام اندام تان را به نمایش بگذارد.
۶- به هیچ وجه لباس های تابستانی را در زمستان استفاده نکنید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
شیما مقدم

شاخصهای مد و لباس

شماره اول: نگاهی کلان به شاخصهای مد و لباس
مقدمه

با ارزیابی زندگی بشر و تحولات آن، می‌توان مشاهده نمود که انسان از همان آغاز پیدایش، کوشیده است تا پوشش مناسبی برای خود تهیه کند. به گواه تاریخ حداکثر در قریب به اتفاق کشور‌های جهان، مسأله پوشش و به ویژه حجاب زنان، امری معمول بوده است و هر چند که در طول تاریخ، فراز و نشیب های زیادی طی کرده است و گاهی با اعمال سلیقه حاکمان و یا متنفذان مذهبی شدت و ضعف گرفته است، ولی هیچ‌گاه به طور کامل از بین نرفته است. در ایران باستان نیز به طور مثال، زنان چادری مستطیلی شکل بر روی همه لباس‌های خود داشته‌اند و مثلاً ایلامی‌ها، برای زنان خود لباس‌هایی تجویز می‌کرده‌اند که تا پایین زانوی آنها را می‌پوشانده است. عام بودن پوشش و حجاب، به معنای همه زمانی و همه جایی بودن آن در میان ملل گوناگون، به رغم عقاید، مذاهب و شرایط جغرافیایی متفاوت، نشانگر آن است که تمایل به پوشش و حجاب از فطریات دورنی انسان سرچشمه می‌گیرد، نه از تمدن، فرهنگ و یا عقاید مذهبی خاص.

از آنجا که مقوله پوشش و لباس منحصر به انسان است، لذا از جمله مسائلی است که انسان همواره در زندگی خود با آن در ارتباط بوده است و به عنوان یک نیاز ضروری و جزء جدایی ناپذیر حیات انسانی، به آن نگریسته می‌شود. لباس در زندگی روزمره انسانها نیز کارکردهای متنوعی داشته است. اولین کارکرد آن، پاسخگویی به نیاز فطری «خود استتاری» است. بر اساس این نیاز، انسان در هر شرایطی حتی در محیطی که در معرض دید نباشد، تمایل درونی به برخورداری از حداقل میزان پوشش دارد و از برهنگی می پرهیزد.1
همچنین تأمین امنیت فردی از جهت محافظت بدن در شرایط متنوع جوی، از دیگر کارکردهای پوشاک است. پوشش و بهره‌گیری از لباس، به نیاز طبیعی خود آرایی انسان نیز پاسخ می‌دهد که تنوع الگوهای پوششی در میان افراد و نیز زیبایی‌ها و جذابیت‌های به کار رفته در لباس‌ها، مؤید این مسئله است. افراد با توجه به سلایق، انگیزه‌ها و فرهنگ حاکم بر محیط، در انتخاب شکل، رنگ و جنس لباس مورد علاقه خود اعمال نظر می‌کنند و با جلوه‌گری از طریق آن، به حس خودآرایی و زیبایی دوستی  درونی شان پاسخ می‌دهند.
از سوی دیگر، علاوه بر موارد فوق، کارکردهای اجتماعی لباس نیز مطرح می‌گردد. امروزه لباس هویت خاصی را از افراد و حتی جامعه نمایان می‌کند. الگوهای مختلف پوشش و مد، ضمن ایجاد شخصیت و تبیین جایگاه فردی، بیانگر سنت‌ها، ارزش‌ها و نوع فرهنگ حاکم بر جوامع هستند. لباس و پوشش با هنجارها و ارزش‌های حاکم بر جوامع گره خورده است و می‌تواند به عنوان یکی از ابزارهای مهم در جهت شناخت فرهنگ و هویت ملی و حتی وقوع تحول در ساختار فرهنگی یک جامعه به کار می‌رود. بسیاری از قدرت‌های استعماری از این حربه برای نفوذ فرهنگی در ملت ها و در نهایت سلطه همه جانبه بر آنها استفاده کرده و می‌کنند.کشف حجاب در دوران رضاخان پهلوی و تلاش اروپائیان برای ترویج فرهنگ ابتذال در ایران از طریق مدها و الگوهای ضد اخلاقی پوشش غربی در پیش از انقلاب، گواهی بر این مدعاست.
مهمترین مسئله و چالش مرتبط با پوشش و لباس در شرایط کنونی، مساله مد است. با توجه به اهمیت فراوان این مسئله و تاثیر و جایگاه آن در نقشه مهندسی فرهنگی کشور و وجود دیدگاههای متنوع  در این زمینه، ابتدا به واژه شناسی این کلمه و بیان تاریخچه مختصری از آن اشاره شده است. سپس رویکردهای کلی به مسئله مد بیان شده است در ادامه به مساله مد و پوشش در فرهنگ ایرانی-اسلامی، پرداخته شده است و سعی گردیده است تا شاخص های کلی آن از منظر اسلامی و فرهنگ و سنت ایرانی، ترسیم گردد.

مفهوم مد و تاریخچه آن:

واژه مد (Fashion) واژه ایی فرانسوی است و در زبان فرانسه به معنی طرز، اسلوب، عادت، شیوه و سلیقه و باب روز آمده است. این واژه پس از جنگ جهانی اول، به دنبال نفوذ تمدن غرب وارد زبان فارسی شد. فرهنگ دهخدا مد را اینگونه تعریف می‌کند:
«مد لغتی فرانسوی به معنای روش و طریقه موقت است که طبق ذوق و سلیقه اهل زمان، طرز زندگی و لباس پوشیدن و غیره را تنظیم می‌کند. شیوة متداول و باب زمان در شئون زندگی اجتماعی را مد گویند.»2
دایرالمعارف تطبیقی علوم اجتماعی، مد را اینگونه تعریف می‌کند:
«مد عبارت است از شیوه‌های نسبتاً زودگذر کنش درآرایش شخصی یا طرز گفتار و بسیاری دیگر از رفتارها. تفاوت مد با رسم در آن است که بر خلاف رسم که دوام و دیرپایی ویژگی آن می‌باشد، مد تازه است و تبعیت از آن بیشتر به خاطر تازگی آن می‌باشد.»3
در جامعه شناسی، به رفتار جمعی نوظهور که به قدر رسم اجتماعی تثبیت نشده باشد، مد می‌گویند. پیدایش ظهور و افول مد، با همه سرعت آن معمولاً پنج مرحله زیر را شامل می‌گردد:

1) آفرینش و ایجاد مد
2) ارایه و معرفی مد
3) مردم پسند کردن مد، که این مرحله معمولاً با بمب باران اطلاعاتی و پرسش همه جانبه رسانه‌های جمعی صورت می‌پذیرد
4)تولید انبوه
5) پس از آنکه تقاضای جدید به اوج خود رسید، قوس نزولی تقاضا و زوال مد آغاز شد، با پیدایی مد جدید، مد قبلی از دور خارج می‌شود.

با توجه به اهمیت روز افزون مد و تأثیر بسیار زیاد آن بر فرهنگ عمومی جامعه و همچنین اهتمام به عناصر مثبت و منفی مدگرایی، باید به تولید نوگرایی و زایش مداوم فرهنگی آن اندیشید و در عین پاسخگویی به نیازهای بشری در زمینه پویایی، حقیقت جویی، زیباگرایی و کمال طلبی، سلیقه وی را در لباس و آرایش و طرز زندگی با نحوی متقارن با تعلقات فرهنگی و هویتی او بهبود بخشید.

نظریه های فرهنگی مد
اگر مد را جلوه ایی از سبک زندگی بدانیم، ماکس وبر برخلاف مارکس، سبک زندگی را بیش از آنکه بر تولیدات استوار بداند، بر الگوی مصرف استوار می‌دانست. در نظر وی، مصرف فرآیندی است که کردارهای اجتماعی و فرهنگی متفاوتی را شامل می‌شود و بیان‌کننده تفاوت میان گروههای اجتماعی است. تفاوت‌ها تنها ناشی از عوامل اقتصادی نیست. از بحث وبر در مورد سبک زندگی می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که مشابهت در الگوی رفتاری و مصرف، غالباً با گرد آمدن در اماکن خاص و حتی تشابه الگوی ارزشی و ذهنی همراه است.4
از دیدگاه کروبر، مد عبارت است از تفاوت و تغییر، آن هم تغییری خاص، زیرا در حالیکه بسیاری از پدیده‌های اجتماعی بر اثر رشد درونی یا علل بیرونی دگرگون می‌شوند، مد تغییری بی‌بدیل و در واقع تغییر برای تغییر است. لکن به نظر برخی دیگر، نباید این دو جنبه را متضاد و جدا از هم دانست، بلکه باید آنها را به هم پیوند داد و چنانچه فلوگل بیان می‌کند «غرابت مد» در همین است. مد یک حرکت نیست، بلکه دو حرکت است؛ یکی اینکه افراد طبقه پایین را سوق می‌دهد که به افراد طبقه بالا شبیه شوند و دیگر اینکه افراد طبقه بالا را ترغیب می کند که وضع گذشته را رها کنند و نگذارند افراد طبقه پایین به آنها برسند. 5   
در مد میل همرنگی با دیگران، با میل به ممتاز بودن همراه است و میل اخیر به صورت خودنمایی ظاهر می‌شود. بنابراین از لحاظ روانی، مد با نوعی خودنمایی و نیاز به جلب توجه دیگران به خود بستگی دارد. البته به قول فلوگل، باید این نیاز را در بافتی از چشم و هم چشمی جنسی و اجتماعی درک کرد. وی شکل پوشاک در یک برهه از تاریخ را اینگونه بیان می کند که "میان مد، افکار رایج و هویت زنان رابطه متقابلی وجود دارد ... اخیراً نیز بعضی از دانشمندان خاطر نشان کرده‌اند که در هر دوره تاریخی، میان سبک معماری و سبک پوشاک، نوعی نزدیکی و خویشاوندی وجود دارد (همان).
وبلن، پدیده مد را به کمک انگیزش‌های اجتماعی رفتار رقابت‌آمیز تبیین کرد. از نظر وی، مد مختص طبقه بالای جامعه است که برای کسب درآمد مجبور به انجام کار نیستند. وقتی مد در سطح جامعه توسعه یابد، بوسیله طبقات پایین‌تر تقلید می‌شود. طبقات بالاتر نیز همواره برای حفظ موقعیت اجتماعی خود، صور جدیدی از الگوهای مصرف می‌آفرینند. «مد روز بودن» معیاری است که طبقه مرفه برای باز تولید جایگاه مسلط خود تعریف می‌کند.
وبلن، عرضه مد و تجمل گرایی را بعد از توسعه اقتصادی در اروپا، بیشتر در حوزه زنان می‌داند و معتقد است که طبقه ثروتمند، قدرت خود را از طریق زنان خود نمایش می‌دهند و به همراه توسعه اقتصادی، زنان موظف شدند به تدریج به جای رئیس خانواده مصرف کنند. در همین جریان، این اندیشه قوت گرفت که کار تولیدی آشکار، به خصوص برای زنان محترم، تحقیرآمیز است و زنان بیش از مردان طبقه خویش، باید به تن آسایی تظاهر کنند.
تحت تأثیر این آداب، نظام اجتماعی امروز، زن را موظف می‌کند تا توانایی خانواده را در صرف هزینه به نمایش بگذارد. در شیوه طبقه مرفه، خوشنامی خانواده برعهده زن قرار دارد. بنابراین، صرف هزینه و تن آسایی تظاهری در حوزة عمل زنان قرار می‌گیرد.6
جیمز ساموئل کلمن، مقوله مد را یکی از اشکال رفتار جمعی و مترادف با هوس می‌داند. هوس‌ها در طول زمان، الگوی خاصی دارند، پدید می‌آیند، به آرامی رشد می‌کنند، کم کم نیرو می‌گیرند، به اوج می‌رسند وسرانجام رو به زوال می‌گذارند و از بین می‌روند. برخی از هوس‌ها در یک چرخه همیشگی قرار دارند، بدین معنی که یک هوس یا مد پدیدار می‌شود و جای مد قبلی را می‌گیرد و به نوبه خود جای خود را به مد دیگری می‌دهد. در واقع سبک پوشاک فرد با توجه به واکنش دیگران انتخاب می‌شود، یعنی افراد به شیوه‌ای لباس می‌پوشند که مورد پسند دیگران باشند.
به عقیده زیمل، مد هم میل به همرنگی با دیگران را ارضاء می‌کند و هم میل به جدایی و ممتاز بودن از دیگران را برآورده می‌سازد. فرد با پیروی از مد، هم خود را متفاوت و بدیع می‌سازد و هم جایگاه اکثریتی را که مانند او رفتار می‌کنند، بدست می‌آورد. بنابراین، مد پدیده اجتماعی خاص نظام سرمایه‌داری و مدرنیته غربی است که از یک سو، میل به همرنگی با دیگران و تأیید آنها و از سوی دیگر، با میل به ممتاز بودن، با مقولات فردی و خاص بودن ارتباط دارد. بنابراین اگر بخواهیم جریان اصلی مد را بهتر درک کنیم  باید آنرا در رابطه با فرآیند مصرف‌گرایی قرن بیستم در غرب همراه سازیم که به طور کلی می‌توان خصیصه‌های آن را در دو مورد زیر برشمرد:
- فرهنگ مصرفی، فرهنگ مصرف است. معنای این عبارت آن است که در دنیای جدید، هسته اعمال اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی، ایده‌ها، آرزوها و هویت‌ها بیشتر در رابطه با مصرف تعریف می‌شود و جهت می‌یابند تا بوسیله دیگر ابعاد اجتماعی همچون کار، شهروندی و جهان بینی مذهبی.
- فرهنگ مصرفی، فرهنگ جامعه مبتنی بر روابط بازار است. این ویژگی به این معنی است که رفتار‌ها و تعاملات انسانی از طریق بازارها جهت می‌گیرند، بازارهایی که روز به روز در حال گسترش هستند. در جهان کنونی، «بازار آزاد» به عنوان ویژگی یک جامعه خوب مطرح شده است و ادعا می‌شود که به شکل عقلانی، ثروت، کالاها، خدمات و آزادی انتخاب را به مصرف‌کنندگان عرضه می‌کند. واقعیت آن است که این عقلانیت، همان عقلانیت ابزاری متأثر از فرهنگ صنعت است که بوسیله سرمایه‌داران سودجو ایجاد شده و مدام دستکاری می‌شود و در جهت تأمین منافع بیشتر آنها تغییر می‌یابد. جنبه منفی و سویه تاریک این نوع فرهنگ در جامعه، مصرف‌گرایی، اسراف، تجمل گرایی، مادی گرایی، فرصت طلبی، خود پرستی و افراط در لذت‌جویی است.
بخش مهمی از آنچه که از آن به عنوان مصرف‌گرایی یاد می‌شود، مربوط به خرید و استفاده از لباس است. چنین گرایش فرهنگی‌ای بیشتر مربوط به بعد از جنگ جهانی دوم است و خاستگاه آن کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی است، اما با ظهور پدیدة جهانی‌شدن، این امر گسترده‌تر شده است. این حوزه بیش از همه، زنان و جوانان را درگیر خود کرده است و مخاطبان اصلی تبلیغات این شکل از مدگرایی، به ویژه در حوزه پوشاک، زنان و جوانان می‌باشند. برخی از سؤالات مهمی که در پی این مصرف‌گرایی افراطی و مدپرستی، که گاه به عنوان مذهب جدید از آن یاد می‌شود، مطرح می‌شود، از قبیل موارد ذیل است. تعامل افراد و کالا‌ها و اشیاء یا تعامل افراد با نظام اشیاء در جامعه چیست؟ پیامد هواهای نفسانی زنان و جوانان که میادین و محله‌ها و مکان خرید را عرصه گردشگری خود کرده‌اند و به مد‌ها و لباس‌ها، و در کل، «خرید» عشق می‌ورزند و پیوند های عاطفی با این فضاهای جدید برقرار می‌کنند، چیست؟
اینها نمونه سؤالات اساسی هستند که در بخش بعدی سعی خواهد شد به صورت اجمالی، پاسخی درخور توجه به آنها داده شود.

مد ، لباس و تهاجم فرهنگی
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
شیما مقدم

علل و عوامل پیدایش مد

 علل و عوامل پیدایش مد

علاوه بر زیر ساخت‌های تاریخی و اجتماعی، مدگرایی در بین جوانان از یک سری اصول و سازه‌های روان‌شناختی نیز تبعیت می‌کند و با انگیزه‌ها و نیازهای چندی در ارتباط است.

1. تنوع طلبی و نوگرایی
انسانها فطرتاً تنوع طلب هستند. در این میان جوانی، فصل تازه‌ای در زندگی و سرآغاز ورود انسان به جهان پرشور و رنگارنگ است که غرایز طبیعی در شکل‌دهی آن، نقش اصلی را بر عهده دارند. تنوّع دوستی و نوگرایی در دوره جوانی به اوج خودش می‌رسد. تنوع‌طلبی بیشتر در جنبه‌های زیبا شناختی زندگی جاری است. از این رو تنوع‌طلبی از علل و منشاء‌های اصلی مد به حساب می‌آید.

2. همانند سازی
همانند سازی در مکتب روان تحلیلگری به فرایندی ناهشیار اطلاق می‌شود که فرد، طی آن، ویژگی‌ها، نگرش‌ها و الگوهای رفتاری فرد دیگری را برای خود سرمشق قرار میدهد و با تقلید از نگرش ها و ویژگی رفتاری وی احساس می‌کند که مقداری از قدرت و کفایت او را نیز به دست آورده است. منبع اصلی همانند سازی در دوران کودکی والدین هستند؛ زیرا کودک، اولین و بیشترین برخورد را در زندگی با والدین خود دارد؛ اما در دوران نوجوانی که فرد از والدینش فاصله می‌گیرد، الگوهایی را که خود را با آنها شبیه کرده است، از دست الگوهای دیگر، یعنی از طریق همانند سازی های جدید با دیگری، پر شود.
به اعتقاد روانشناسان، همین خلأ و احساس ناامنی ناشی از آن باعث می‌شود که نوجوان در مسیر خود به راه حل‌هایی متوسّل شود که این راه حل‌ها از طریق همانند سازی با شخصیت‌هایی است که الگوی نوجوان قرار می‌گیرند. این شخصیت‌ها می‌توانند شخصیت‌های معروف گذشته، هنر پیشه‌های سینما، نوازندگان و آوازخوانان، و یا گروه‌های مختلفی مانند «هیپی»ها باشند و فرد، خود را از نظر ظاهری شبیه آنها ساخته، در شیوه‏ لباس پوشیدن و طرز رفتار با آنان همانندسازی کند. به محض این که یک هنرمند یا ورزشکار لباسی را بپوشد و در صحنه‌ای ظاهر شود، جوانان با وی همانند سازی نموده، سعی می‌کنند به عنوان مد، آن را در جامعه طرح کنند.

3. رقابت و چشم و همچشمی با دیگران
انگیزه‏ رقابت و چشم و همچشمی با دیگران، از دیگر عوامل پیروی از مد در بین جوانان و نوجوانان محسوب می‌شود. این انگیزه، در همه‏ى افراد وجود دارد و به گونه‌های مختلف بروز می‌کند. رقابت اگر در زمینه‌های مثبت جهت داده شود، باعث پیشرفت و رشد و تکامل معنوی فردی می‌شود؛ اما اگر جهت‌گیری آن به سوی امور مادّی و مدپرستی باشد و فرد، سعی کند از لحاظ ظاهری (و مثلاً در سبک و شیوه‏ى لباس پوشیدن) از دیگران عقب نماند، سرانجام خوبی نخواهد داشت.

4. مدگرایی و التزام ناشی از دوستی
یکی از عوامل پیروی از مد در بین جوانان و نوجوانان، ترس و نگرانی از مجازات‌های خصوصاً غیر رسمی از سوی دوستان است. لذا تحقیر و تمسخر، پوزخند زدن و متلک گفتن اطرافیان و ترس از آن، باعث می‌شود که جوانان و نوجوانان از مدهای رایج پیروی کنند.

5. مدگرایی و جلب توجه دیگران
افرادی هستند که با تعویض و تغییر هر روزه‏ لباس و آرایش خود و خریدن لباس‌های گران قیمت و مد روز، درصدد جلب توجه دیگران بر می‌آیند. استفاده از لباس‌های چسبناک، برّاق و رنگارنگ، کفش‌هایی با پاشنه‌های خیلی بلند، آرایش تند با رنگ‌های غیر طبیعی و ..باعث جلب توجه دیگران شده، نگاه‌هایی را به خود معطوف می‌دارد.

6. مدگرایی و تشخّص طلبی
برتری‌جویی و تشخّص‌طلبی از دیگر عوامل پیدایش مد در بین جوانان است. افرادی که خود را برتر از دیگران و مربوط به قشر مرفّه جامعه می‌دانند، سعی می‌کنند این برتری را در گویش، لباس پوشیدن، محیط آرایی و سبک آرایش و زیور آلات خود نشان دهند و لذا مدهای جدید را مطرح می‌کنند.
تورشتاین وبلن (Veblen Thorstein) مد را وسیله‌ای برای این که افراد، نشان دهند ثروتمند و با شخصیت و یا دارای اندیشه‌ای خاص هستند، می‌داند؛ لذا به محض این که مدی در جامعه گسترده شد، اشراف‌زادگان و ثروتمندان به سراغ این مد جدید می‌روند؛ زیرا مد قدیمی دیگر آنها را از طبقات دیگر جامعه متمایز نمی‌کند.
از طرف دیگر در پدیده مدگرایی گاهی افراد سعی می‌کنند ظاهر خود را همانند طبقات بالای جامعه جلوه دهند و متعاقب این قضیه قشر بالا برای حفظ موقعیت و فاصله قبلی به سرعت معیارها و ارزش‌های خود را تغییر می‌دهد تا برتری‌اش از بین نرود. تداوم این جریان، چرخه‌ای دائمی را سبب می‌شود که قشر پایین و متوسط همواره در حال تبعیت از قشر بالا و قشر بالا در حال تغییر معیارهای خود است،یعنی طبقه بالا پدید آورنده مد و طبقات متوسط و پایین مصرف کننده آن هستند.

برگرفته از https://www.mashreghnews.ir

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
شیما مقدم

پوشاک بختیاری ها

 پوشاک بختیاری ها

مقدمه :

پوشاک بارزترین سمبل فرهنگی، مهمترین و مشخص ترین مظهر قومی و سریع الانتقال نشانه فرهنگی است که به سرعت تحت تاثیر پدیده های فرهنگ پذیری در بین جوامع گوناگون انسانی قرار می گیرد، حتی عده ای را عقیده بر آن است که استیلای فرهنگی و سلطه پذیری در وهله اول از طریق انتقال پوشاک صورت می گیرد و حتی می توان با تغییر پوشاک یک جامعه، نوع معیشت و شیوه تولید آنها را نیز دچار دگرگونی نمود و تحولاتی در ساختار زندگی اجتماعی آن جامعه ایجاد کرد ( مثل تغییر پوشاک تحمیلی توسط رضاخان در ایران و کمال آتاتورک در ترکیه ).

گروههای مختلف انسانی که در مناطق مختلف ایران زندگی می کنند و هر کدام دارای ویژگی های قومی برجسته ای هستند و تحت عوامل گوناگون از جمله اکولوژیکی منطقه قرار دارند تن پوش ویژه ای به تن دارند که در همان نگاه نخست قومیت، حوزه زندگی، زبان و سایر مشخصات فرهنگی و حتی مذهب و اشتغالات اصلی زندگی آنان را در ذهن بیننده تداعی می کند. شناخته شده ترین این اقوام عبارتنداز آذربایجانی، بلوچی، بختیاری، ترکمن ها، قراق ها، خراسانی ها، قشقائی ها، کردها، گیلای ها، لرها، مازندرانی ها و جنوبی ها.

ضمناً همانطور که گفته شد پوشاک در هر منطقه ای زمینه بسیار مناسبی جهت تاثیر و تاثر فرهنگی به حساب می آید. مثلا پوشاک زنان جنوب ایران که به پوشاک « بندری معروف است » متاثر از پوشش ساکنان کشورهای همجوار و شیخ نشین های حاشیه خلیج فارس می باشد، زیرا مردم ناحیه جنوب ایران از دیر باز تا کنون ارتباطات دریایی با مردم کشورهای همجوار داشته و یا دریانوردانی از ملل مختلف بدلایل گوناگون در این ناحیه مستقر بوده اند، لذا پوشاک زنان و منطقه تا حد زیادی متاثر از نشانه های فرهنگی اقوام و ملل همجوار است، حتی نشانه هایی از پوشاک زنان هند و پاکستان را نیز در لباس زنان این منطقه می توان مشاهده کرد و بازمانده نشانه ای از ابتکار زنان پرتغالی را برای ممانعت از سوخت صورت و نوک بینی در اثر تابش شدید نور آفتاب در پوشش زنان بندری می توان ملاحظه کرد. بنابراین پوشاک یکی از نشانه های بارز فرهنگی است که همواره در معرض تغییر و تحولات قرار دارد. در شکل گیری و ترکیب پوشاک محلی هر قومی عوامل عمده زیر دخالت دارند:

1-     مذهب

2-     شرایط و عوامل طبیعی

3-     نوع معیشت مسلط و فعالیت های جنبی تولید

4-    منزلت اجتماعی

-----------------------------------------------------------------------

1-                پوشاک بختیاری

ایل بختیاری در ناحیه ای بین اصفهان، خوزشتان، لرستان و فارس زندگی می کند. بختیاری ها کوچ نشینند و به دامپروری مشغولند. آنان علاوه بر دامپروری مشغولند. آنان علاوه بر دامپروری به کشاورزی نیز می پردازند.

     پوشاک بانوان بختیاری عبارت است از یک کلاهک، یک عرق چین، روسری ئی به نام مینا، پیراهنی بلند و شلیته ی بلند و چین دار که به آن « تنبان » می گویند. آنان روی لباسهای خود « یل » می پوشند که نوعی قبا است. زنان بختیاری چادری توری بر سر و گیوه به پا می کنند.

 

 2-    پوشاک قشقایی

قشقایی ها از ایلات ساکن منطقه فارس هستند. قشقایی ها کوچ نشینند. مردانشان به دامپروری و پرورش اسب و زنانشان به قالیبافی اشتغال دارند.

     پوشاک بانوان قشقایی عبارت است از کلاهکی شبیه به کلاهک بانوان بختیاری، یک روسری پارچه ای سه گوش و بزرگ توری به رنگهای سفید، زرد، یا کرم که قسمت جلوی آن را به شکل نیم دایره در می آورند، دستمالی به نام کلاغی که آن را دور سر و پیشانی می پیچند و با آن روسری را محکم می کنند، پیراهنی بلند که در دو طرف چاک دارد، « ارخالق » قشقایی که نوعی قباست و از پارچه های مخمل یا زری دوخته می شود و لبة آن نواردوزی می گردد، شلیته هایی پرچین و گلدار که به آنها تنبان می گویند و چند تا از آنها را روی هم می پوشند. تنبان رویی توری است و در حاشیة آن نوار مشکی پرچینی دوخته می شود. زنان قشقایی گیوه به پا می کنند.

 

3-   پوشاک بندری

به ساحل نشینان جنوب ایران بندری می گویند. مردم کناره ساحلی دریای عمان و خلیج فارس اغلب به ماهی گیری اشتغالدارند. بعضی از آنان نیز کشاورزی می کنند. به کشت غلات و حبوبات و نیز خرما و مرکبات می پردازند. پوشاک بندری ها به دلیل هوای گرم و مرطوب سواحل دریای عمان و خلیج فارس سبک و نازک و گشاد است.

     پوشاک بانوان بندری عبارت است از یک کلاه سه گوش آستردار، یک روسری توری به رنگهای مشکی و بنفش که بعضی از آنان ساده و بعضی دیگرشان زردوزی شده است، یک پیراهن نازک و گشاد که اغلب از پارچه مشکی و بنفش تیره تهیه می شود. یک شلوار که از دم پا تا زیر زانوی آن تنگ است و از پارچه ساتن یا اطلس دوخته می شود و میان ساق آن از پارچه چیت است. کفش زنان بندری معمولاً روباز است. آنان از چادر و نقاب نیز استفاده می کنند.

 

4-    پوشاک بلوچی

بلوچ ها از دیرباز در شرق ایران، در جوار کشور پاکستان، سکونت داشته اند. آنان کشاورزی و دامداری می کنند و اکثراً چادرنشین اند. عده ای از ایشان نیز که در کنارة دریای عمان سکونت دارند به ماهیگیری می پردازند.

     پوشاک بانوان بلوچی عبارت است از سربندی از پارچه معمولی یا مخمل، پیراهنی که اغلب از پارچه تیره تهیه می شود و جلوی سینه و جلوی دامن و سردست آن سوزن دوزی می گردد. شلواری که دمپای آن تنگ می باشد و معمولاً حاشیه آن سوزن دوزی و نوار دوزی شده است. قبای سوزن دوزی شده ( در قدیم این قبا را با دقت و حوصلة زیادی سوزن دوزی می کردند ولی امروزه از مقدار سوزن دوزی آن کاسته شده است. ) چادری که معمولاً از تور مشکی تهیه می شود، نوعی کفش محلی.

 

5-    پوشاک مازندرانی

کنارة دریای خزر ناحیه ای است سر سبز و حاصلخیز که بیشتر مردم آنان به کشاورزی و دامپروری و صید ماهی می پردازند. زنان در این ناحیه نقش مهمی در کشت و زرع به عهده دارند. برنج، چای، پنبه، گندم و مرکبات از محصولات مهم این ناحیه سرسبز است. از میان لباسهای روستایی کناره دریای خزر پوشاک مازندرانی و گیلگی قاسم آبادی را انتخاب کرده ایم.

     پوشاک مازندرانی عبارت است از یک لچک که پارچه ای سه گوش و سفید است، یک چارقد چهارگوش سفید که معمولاً آن را دولا می کنند و بر سر می نهند، پیراهنی که قد آن از زانو کوتاهتر است و در دو طرف چاک دارد، یک جلیقه، شلیته ای کوتاه که گلدار و پرچین است، شلوار مشکی و بلند، جوراب پشمی، و نوعی کفش محلی به نام « چوموش » که از چرم خام یک تکة قرمز تهیه می شود.

 

6-    پوشاک گیلگی قاسم آبادی

پوشاک گیلکی قاسم آبادی عبارت است از یک لچک مشکی که آن را به شکل خاصی دور سر می پیچند، چارقدی سفید، پیراهنی تا نیمه اندام که جلوی سینة آن چین دار و نواردوزی شده است، جلیقه یا یل یا کت ( امروزه جلیقه بیشتر از یل یا کت مرسوم است. ) ، تنبان (شلیته) بلند و چین داری که روی آن نوارهایی با رنگهای مختلف همراه با نوار مشکی می دوزند، و کفش محلی « چوموش ».

 

7-   پوشاک ترکمنی

ترکمن های ایران در شرق مازندران، در دشت ترکمن صحرا، سکونت دارند. آنان به دامداری، کشاورزی، پرورش اسب، بافتن قالیچه، و تولید ابریشم اشتغال دارند.

     پوشاک بانوان ترکمنی عبارت است از کلاهکی بزرگ و استوانه ای شکل، پیراهن بلند و ساده ای که اغلب به رنگ زرشکی، بنفش، و قرمز است، شلواری که دمپای آن تنگ و از پارچه ای مرغوب است و میانساق آن گشاد و از کرباس سفید است، قبایی بلند از جنس ابریشم که روی یقه، مچ، و حاشیه های دیگر آن را سوزن دوزی می کنند، روسری و چارقدی به اندازة یک چادر که لبه های آن ریش دار است، جوراب پشمی، و کفشی از چرم خام.

 

8-   پوشاک کردی

کردها از طوایف قدیمی ایرانی هستند که در غرب ایران، در کردستان و باختران و آذربایجان غربی، سکونت دارند. بیشتر کردها در روستاها به سر می برند و به کشاورزی و دامپروری اشتغال دارند. آنان به طوایف متعددی تقسیم می شوند که هر یک از این طوایف دارای پوشاک خاص خود می باشد. ما از این لباسها پوشاک زنان کرد باختران را برای شما انتخاب کرده ایم.

     پوشاک بانوان کرد باخترانی عبارت است از یک سربند که شامل چندین دستمال کلاغی ریش دار است، زیر پوش بلند و ساده، پیراهن بلند و گشادی که معمولاً از پارچه های گلدار تهیه می شود، جلیقه یا یلی که آن را نوار دوزی و سکه دوزی می کنند، قبای بلند که معمولاً آن را از پارچه های مخمل رنگی تهیه می کنند، شلوار کردی که پرچین و گشاد است، و گیوة باخترانی که دستباف و رنگین است.

 

9-    پوشاک ابیانه ای

ابیانه دهی است در استان اصفهان، در نزدیکی شهر کاشان، که در کوهپایه های کنارة کویر واقع شده است. مردم این ده به کشت گندم و جو و میوه هایی مثل سیب و گلابی و همچنین به پرورش دام اشتغال دارند. لباس زنان ابیانه ای را به مثابة نمونه ای از پوشاک زنان روستایی کوهپایه های کنارة کویر انتخاب کرده ایم.

     پوشاک بانوان ابیانه ای عبارت است از یک روسری چارگوش گلدار و ریش دار، پیراهنی که روی سینة آن تکه دوزی می شود، یلی که معمولاً از پارچه متقال تهیه می شود و حاشیة آن نوار دوزی می گردد، شلیتة چین داری که معمولاً به رنگ مشکی است، و گیوة سفید.

 

10-  پوشاک خراسانی

این لباس را بانوان شرق خراسان می پوشند. شرق خراسان منطقة وسیعی در نوار مرزی است که از شمال سیستان تا تربت جام امتداد دارد.

     مردم این ناحیه بیشتر به کشاورزی و دامپروری اشتغال دارند. انواع غلع، علوفه، میوه، و سبزی در شرق خراسان پرورش داده می شود. انگور، خربزه، هلو، و گلابی خراسان معروف است.

 

     پوشاک بانوان شرق خراسان عبارت است از چارقدی بزرگ و سفید که با یک دستمال کلاغی به دور سر محکم می شود، پیراهنی که معمولاً به رنگ قرمز ساده است، شلوار گشاد و پرچینی که پهنای پارچه کمر آن به شش متر می رسد و معمولاً سفید یا قرمز است، جلیقه ای از مخمل، و نوعی نعلین که در بیرجند دوخته می شود.

برگرفته از سایت : http://www.asemankafinet.ir

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
شیما مقدم